امیر سیفی زاده وب سایت شخصی
مطالب مرتبط
بنام خدا
در طول ماههای گذشته وضعیت گواهی هم از نظر تامین و هم از نظر قیمت با چالش هایی روبه رو شده است. حسب دو مصوبه ای که اخیرا” به تصویب رسید تعداد گواهی اسقاط موردنیاز برای هر خودرو وارداتی بر حسب میزان محاسباتی معمول دستخوش تغییر شد و در بسیاری موارد به دو برابر رسید همچنین متناسب با شرایط هر خودرو فرسوده تغییری در ارزش آن به وجود آمده است.
خروج خودروهای فرسوده از چرخه حمل و نقل یک کار نیک و دارای اهمیت بالا برای هر کشور و مردم آن به حساب می آید. تصویب قوانین مورد بحث از این منظر که ابزاری مناسب و انگیزشی به منظور تسریع در خروج خودروهای فرسوده میباشد در عمل توانسته خروجی مطلوبی از کار را به تصویر بکشد.
تامین کنندگان خودروهای فرسوده دکانشان پر رونق تر از قبل شده و حجم دپوی محل کسب شان بعضا” از حد متعارف سر ریز نموده است. واسطه ها که حتما” باید از وجودشان سپاسگزار بود، آزاد و مستقل نسبت به خرید و فروش خودروهای فرسوده اقدام میکنند. به دلیل ارتباط مستقیم بین آنها و مالکین عام که در دوردستها سکونت دارند و از قانون و مقررات و مصوبه چیزی نمیدانند و شاید هرگز هم مطلع نشوند، خودرو با قیمت های پایین خریداری میشود. پس از انتقال به محل دپو بعضی از قطعات خاص خودروی فرسوده را جدا کرده و در سبد دیگری میگذارند. سپس خودرو را برای عرضه به مراکز اسقاط و بازیافت خودودروهای فرسوده تقدیم میکنند. مقدار سرمایه گذاری تامین کنندگان در کشور متفاوت است. عده ای صاحب زمین و محلی برای نشستن و انجام معاملات، عده ای مستاجر در یک زمین کوچک و عده ای فاقد همه اینها یعنی خودرو را از مالک میخرند و در کنار خیابان پارک میکنند با به تعداد مناسب حمل برسد. همه این فعالان در تلاشند تا مصوبه های مربوط به خروج خودروهای فرسوده توسط عوامل اصلی که اصولا” مراکز اسقاط دارای مجوز و واردکنندگان مجاز هستند، عملیاتی شود. اما سود سرشار از این عملکرد در کجا نهفته است؟
